Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kędzierzynie Koźlu

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 23.08.2016 r., sygn. akt II K 352/16, który uprawomocnił się w dniu 16.09.2016 r., oskarżony A. K. został skazany m.in. za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k., popełnione w stanie nietrzeźwości 1,13 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz orzeczono wobec niego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

W dniu 3.10.2016 r. odpis prawomocnego wyroku doręczony został Starostwu Powiatowemu w K., na skutek czego w dniu 26.10.2016 r. Starosta Kędzierzyńsko- (...) wydał pod znakiem KM.5430.3.190.2016 decyzję o cofnięciu oskarżonemu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi kategorii (...), stosownie do wyroku Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu wydanego w sprawie II K 352/16. Decyzja ta stała się ostateczna w rozumieniu prawa administracyjnego z dniem 2.12.2016 r.

W dniu 24 czerwca 2017 roku pełniący w godzinach 6.00-14.00 służbę w K. na ulicy (...) funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w K. R. M. i A. C. zatrzymali do kontroli drogowej kierującego pojazdem S. (...) o nr rej. (...), który o ponad 20 km/h przekroczył dozwoloną w tym miejscu prędkość.

Podczas kontroli kierujący tym pojazdem oskarżony oświadczył, że nie posiada żadnych dokumentów, a zarazem uprawnienia do kierowania pojazdami zostały mu cofnięte. Ostatecznie, oskarżony okazał funkcjonariuszom dowód rejestracyjny i dowód uiszczenia ubezpieczenia OC. Podał swoje dane, które zostały potwierdzone drogą radiową. Po bliższym sprawdzeniu w bazie danych okazało się, że oskarżony posiada dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

W związku z powyższym, funkcjonariusze nałożyli na oskarżonego mandat karny kredytowany za przekroczenie prędkości w kwocie 100 złotych, samochód został odholowany, gdyż nie było osoby, która mogłaby go prowadzić, a oskarżony został zwolniony.

Dowód :

- zeznania świadka R. M., k. 80,

- informacje ze Starostwa Powiatowego, k. 2, 73,

- odpis wyroku skazującego w sprawie II K 352/16, k. 7-8,

- odpis decyzji Starosty Kędzierzyńsko- (...) z dnia 26.10.2016 r., KM.5430.3.190.2016, k. 3,

- informacja o karalności za wykroczenia, k.17,

- wyjaśnienia oskarżonego A. K., k. 23, 56.

Oskarżony A. K. ma 31 lat. Legitymuje się wykształceniem średnim, z zawodu jest kucharzem, barmanem, kelnerem. Posiada obywatelstwo polskie i niemieckie. Jest kawalerem i ojcem córki w wieku 5 lat. Utrzymuje się z prac za granicą, osiągając wynagrodzenie w wysokości około 2500 złotych miesięcznie.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 19.03.2015 r. w sprawie o sygn. akt II K 779/14 został skazany za przestępstwo prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości (1,10 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) z art. 178a § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby oraz środek karny w postaci dwuletniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych objętych prawem jazdy kategorii (...) i „B ¹”. Po zarządzeniu tej kary do wykonania jest poszukiwany do odbycia kary.

Następnie, wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 23.08.2016 r., sygn.. akt II K 352/16, został skazany : za przestępstwo z art. 178a § 4 k.k. (popełnione w stanie nietrzeźwości 1,13 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu) na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, za przestępstwo z art. 289 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z orzeczeniem kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności.

Dowód :

- dane osobopoznawcze, k. 27,

- odpis wyroku skazującego w sprawie II K 779/14, k. 5-6,

- odpis wyroku skazującego w sprawie II K 352/16, k. 7-8,

- dane o karalności, k. 25-26,

- dane o karalności za wykroczenia, k.17,

- informacja o poszukiwaniu do odbycia kary, k. 31.

Oskarżony A. K. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, odmawiając jednocześnie składania wyjaśnień.

Dowód :

- wyjaśnienia A. K., k. 23,56.

Sąd zważył, co następuje:

A. K. stanął pod zarzutem tego, że w dniu 24.06.2017r. w K. (woj. (...)) w ruchu lądowym, na ul. (...) kierował samochodem osobowym marki S. (...) nr rej. (...) i przez to nie zastosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu, wyrokiem z dnia 23.08.2016r. sygn.. akt IIK 352/16 dożywotniego zakazu kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi, przy czym nie zastosował się do wydanej w dniu 26.10.2016r. decyzji Starosty Kędzierzyńsko- (...) nr Km 5430.3.190.2016 o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi w zakresie kategorii (...) , to jest pod zarzutem przestępstwa z art. 244 kk i art. 180a kk przy zast. art. 11 § 2 kk.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, nie wyłączając również wyjaśnień przyznającego się do popełnienia czynu oskarżonego, pozwolił na dokonanie ustaleń, które w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wskazują na zrealizowanie przez oskarżonego A. K. znamion zarzucanego mu w akcie oskarżenia zachowania, które, zdaniem Sądu, należy zakwalifikować wyłącznie jako przestępstwo z art. 244 k.k. Zgodnie z tym przepisem, kto nie stosuje się m.in. do orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia pojazdów, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Wprawdzie zachowaniem oskarżonego została zrealizowana również dyspozycja przepisu z art. 180a k.k., gdyż niewątpliwie oskarżony prowadził pojazd mechaniczny na drodze publicznej, nie stosując się do decyzji właściwego organu o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami, co jest czynem zagrożonym alternatywnymi karami grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2, nie mniej jednak należy opowiedzieć się za poglądami doktryny (por. np. komentarz do kodeksu karnego autorstwa Grzegorza Bogdana, teza 10. komentarza do art. 180a k.k.), że z uwagi na wtórny charakter środka administracyjnego w postaci decyzji administracyjnej o cofnięciu uprawnień należy przyjąć, że zachodzi postać niewłaściwego zbiegu przepisów. Relacja subsydiarności przesądzi w takiej sytuacji w niniejszej sprawie o stosowaniu wyłącznie normy art. 244 k.k.

Mając na uwadze przedstawioną wyżej argumentację, uznał Sąd oskarżonego A. K. za winnego tego, że w dniu 24.06.2017r. w K. w ruchu lądowym, na ul. (...) kierował samochodem osobowym marki S. (...) nr rej. (...) i przez to nie zastosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu wyrokiem z dnia 23.08.2016r. sygn. akt IIK 352/16 dożywotniego zakazu kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi, przy czym nie zastosował się również do wydanej wtórnie z powodu tego dożywotniego zakazu w dniu 26.10.2016r. decyzji Starosty Kędzierzyńsko- (...) nr Km 5430.3.190.2016 o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi w zakresie kategorii (...), tj. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 244 kk, i za to na podstawie art. 244 kk orzekł wobec oskarżonego karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Analizując kwestię wymiaru kary z punktu widzenia dyrektyw opisanych w art. 53 k.k. Sąd zwrócił przede wszystkim uwagę na wysoki stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego przestępstwa, jak również wysoki stopień zawinienia. Zaznaczyć także trzeba, iż jego zachowanie na drodze wskazywało w sposób oczywisty na lekceważenie orzeczonego wobec niego dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, który w końcu był konsekwencją dwukrotnego skazania oskarżonego za przestępstwa prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości o bardzo dużej, przekraczającej za każdym razem 2 promile, zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Oskarżony miał świadomość obowiązującego go zakazu, o czym świadczy to, że przekazał informację o nim zatrzymującym go funkcjonariuszom policji.

Nie sposób przy tym nie dostrzec, iż A. K. w stosunkowo krótkim okresie czasu był już dwukrotnie karany sądownie za umyślne przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. oraz z art. 178 §4 k.k., w okolicznościach stwarzających, z uwagi na bardzo duży stan nietrzeźwości oskarżonego i zaburzoną tym w znacznym stopniu możliwość bezpiecznego prowadzenia pojazdu, olbrzymie zagrożenie dla życia i zdrowia innych uczestników ruchu drogowego. Za pierwszym razem wymierzono mu karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Z danej mu szansy oskarżony nie skorzystał, popełniając w okresie probacyjnym i w okresie obowiązującego go dwuletniego zakazu prowadzenia samochodów osobowych, kolejne podobne przestępstwo, co skutkowało wymierzeniem mu kolejnej kary pozbawienia wolności, tym razem bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, a w następstwie – również zarządzeniem do wykonania kary warunkowo zawieszonej. Dowiódł oskarżony tym samym, zdaniem Sądu, że nie zasługuje na zastosowanie wobec niego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Skądinąd, warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec oskarżonego w niniejszym postępowaniu kary pozbawienia wolności nie jest możliwe nawet z punktu widzenia wymogów formalnych – nie można bowiem, stosownie do regulacji przepisu art. 69 § 1 k.k., warunkowo zawiesić wykonania kary pozbawienia wolności sprawcy, który w czasie czynu był już skazywany na karę pozbawienia wolności.

W opinii Sądu, jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności zagwarantuje osiągnięcie wobec oskarżonego celów kary i zapobiegnie jego powrotowi do przestępstwa. Oskarżony sposób rażący lekceważy przepisy prawa, czym w sposób ewidentny wykazał, że ewentualne zawieszenie wykonania orzeczonej wobec niej kary, nawet jeżeliby było możliwe, nie spełniłoby wobec niego celów kary i nie wdrożyłoby go do przestrzegania porządku prawnego.

Na podstawie art. 42 § 1a pkt. 2 kk, mając na uwadze także wszystkie wskazane wyżej okoliczności, orzekł Sąd wobec oskarżonego obligatoryjny środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. Zdaje sobie przy tym Sąd, że orzeczenie o tym środku karnym ma znaczenie czysto symboliczne. Wobec wymogu orzeczenia połączenia orzeczonego środka karnego z dożywotnim zakazem prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych ze sprawy II K 352/16, okres trwania orzeczonego w tym postępowaniu środka karnego zostanie całkowicie skonsumowany w wymiarze łącznego środka karnego.

O kosztach sądowych orzekł Sąd na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych, zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 190 złotych, w tym opłatę w kwocie 120 złotych.

W konsekwencji powyższych rozważań orzeczono, jak w sentencji niniejszego wyroku.

sędzia

Zarządzenia:

1. Odnotować sporządzenie uzasadnienia,

2. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć obrońcy oskarżonego,

3. Kalendarz 14 dni

sędzia