Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kędzierzynie Koźlu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 stycznia 2013r.

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu Wydział III Rodzinny i Nieletnich

Przewodnicząca: Sędzia Sądu Rejonowego Mariola Motyka

Protokolant: protokolant sądowy Sandra Gerlach

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2013r. w Kędzierzynie – Koźlu

na posiedzeniu jawnym

sprawy

z powództwa małoletniego Ł. W. reprezentowanego przez E. M.

przeciwko M. W.

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego M. W. na rzecz małoletniego powoda Ł. J. (2-ga imion ) M. - W. ur. (...) alimenty za okres od października 2012r. do 16 stycznia 2013 r. w kwocie po 175 zł (sto siedemdziesiąt pięć złotych) miesięcznie, a od 17 stycznia 2013r. w kwocie po 300 złotych (300 złotych) miesięcznie płatne z góry do rąk matki małoletniego powoda E. M. do dnia 15- każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia października 2012 r,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  nakazuje ściągnąć od pozwanego M. W. na rzecz Skarbu Państwa (kasa tutejszego Sądu) kwotę 155 (sto pięćdziesiąt pięć złotych) tytułem należnej opłaty sądowej oraz 6 zł (sześć złotych) za klauzulę wykonalności,

4.  odstępuje od obciążenia powódki kosztami oddalonego powództwa,

5.  wyrokowi w pkt.1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 408/12

UZASADNIENIE

16 października 2012r. wpłynął do tutejszego Sądu pozew małoletniego Ł. W. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego E. M. przeciwko M. M. (2) o alimenty. Małoletni powód zażądał w nim od M. W. alimentów w kwocie 600 zł./miesięcznie, płatnych z góry, w terminie do 15-go dnia każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu podano, że pozwany jest ojcem małoletniego powoda. Jego rodzice nie pozostają w związku małżeńskim, natomiast pozostawali w nieformalnym związku partnerskim do 15 tygodnia ciąży E. M.. Potem rozstali się . Matka powoda zamieszkuje wspólnie z synem. Jest osobą bezrobotną, zaś jej sytuacja bytowa jest obecnie bardzo trudna. Korzysta ze wsparcia finansowego rodziny, aby utrzymać siebie i dziecko.

Ojciec małoletniego powoda świadczy pracę na stanowisku kierownika zmiany w supermarkecie (...) w O.. Do czasu wniesienia pozwu wyłożył na utrzymanie małoletniego syna kwotę 60 zł. oraz nabył dla niego część wyprawki.

W reakcji na pozew odpowiedź wniósł pozwany, domagając się oddalenia powództwa ponad kwotę 150 zł.

M. W. przyznał, że jest świadomy swoich obowiązków względem dziecka, których nie może w pełni realizować z uwagi na ograniczone możliwości finansowe. Obecnie jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na okres próbny w (...) Ochrona sp. z o.o. w W., osiągając wynagrodzenie w wysokości 975,22 zł. Wcześniej pracował na podstawie umów zlecenie za wynagrodzeniem w wysokości ok. 1.600-1.700 zł./miesięcznie. W związku z brakiem stabilizacji finansowej aktywnie poszukuje innego, lepiej płatnego zajęcia. W ostatnim czasie rozpoczął naukę w szkole policealnej, Pozwany przyznał. Że zamieszkuje aktualnie u rodziców. Jego miesięczny koszt utrzymania, w którego skład wchodzi również spłata zobowiązań z okresu związku z matką małoletniego, wynosi 2.049,98 zł. W związku z jego niewypłacalnością korzysta ze wsparcia finansowego rodziców, którzy zaciągnęli kredy bankowy, aby pomóc mu uregulować jego długi.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny;

E. M.ma 24 lata i z zawodu jest sprzedawcą. Od 14 roku życia pozostawała w relacji uczuciowej z M. W.. (...). urodziła ich syna-Ł. W.. Wcześniej, w piętnastym tygodniu ciąży, rozstali się. Obecnie zamieszkuje w mieszkaniu należącym do jej rodziców, pozostających w odrębnych związkach. Lokal jest utrzymywany przez nią i jej ojca. Ojciec opłaca czynsz w wysokości 400 zł./miesięcznie, natomiast ona uiszcza opłaty eksploatacyjne w wysokości ok. 350 zł./miesięcznie, ale w tym zakresie finansowo wspiera ją matka. Zresztą rodzice E.pokrywają też bieżące koszty utrzymania córki jak i częściowo wnuka. Od rodziców otrzymuje ona po kilkaset złotych miesięcznie. Czasami otrzymuje od rodziców przedmioty przeznaczone dla dziecka.

E. M. jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Nie może podjąć pracy z uwagi na potrzebę sprawowania pieczy nad małoletnim. Otrzymała świadczenia z ubezpieczenia społecznego w łącznej kwocie 1.900 zł./miesięcznie. Nie jest ona uprawniona do pobierania stałych świadczeń – zasiłku macierzyńskiego. Matka E. mieszka za granicą .

Małoletni Ł. W. wymaga pieluch-100 zł./miesięcznie, żywności-200 zł./miesięcznie, konsultacji lekarskich-30 zł./miesięcznie, kosmetyki-60 zł./miesięcznie, odzież-60 zł./miesięcznie. Incydentalnie otrzymuje od ojca odzież, kosmetyki, pieluchy.

Postanowieniem z dnia 19 lipca 2012r. Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu zobowiązał M. W. do zapłaty na rzecz E. M. kwoty 750 zł. tytułem wydatków związanych z kosztami jej utrzymania w okresie porodu-płatnych do rąk E. M. do dnia 15 sierpnia 2012r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności tej kwoty, sygn. akt III RCo 11/12.

Dowód: postanowienie SR w K-K z dnia 19 lipca 2012r.-k.4

decyzja PUP w K. z dnia 9 października 2012r.-k.5

odpis zupełny aktu urodzenia Ł. W.-k.6

zeznania E. M.-k.55- 56,

M. W. ma 25 lat, mieszka w Z. wraz z rodzicami.

Od grudnia 2011r. pracuje jako pracownik ochrony. Zarabia miesięcznie ok. 1.300 zł./miesięcznie. W razie świadczenia pracy w wymiarze ponadnormatywnym jest w stanie uzyskać wynagrodzenie w wysokości 1.600 zł./miesięcznie. Jest osobą cieszącą się dobrym zdrowiem. W okresie od października 2012r. do stycznia 2013r. wyłożył na utrzymanie małoletniego Ł. M. kwotę 500 zł. Kontaktuje się z nim raz na 2 tygodnie. W razie potrzeby sprawuje pieczę nad małoletnim.

Ukończył liceum profilowane o kierunku zarządzania informacją. Nie ma posiada żadnych dodatkowych umiejętności, które pozwoliłyby mu podjąć inne zajęcie. Od września 2012r. – po czterech latach od ukończenia szkoły, kształci się w szkole policealnej w O., dokształcając z tematyki służb ochrony. Zajęcia odbywają się co drugi weekend przez dwa lata. Szkoła jest bezpłatna, ale pozwany był zmuszony wydać 180 zł. na zakup przedmiotów związanych z nauką zawodu.

Pozwany od ok. 2-3 lat spłaca kredyt w wysokości 30.000 zł. zaciągnięty w okresu pozostawania w nieformalnym związku z E. M.. Rata kredytu wynosi 765 zł./miesięcznie. Środki pieniężne uzyskane z tego tytułu zostały przeznaczone na nabycie samochodu, opłacenie jego kursu i egzaminu prawa jazdy, ubezpieczenia oraz spłatę wcześniejszych zobowiązań kredytowych w wysokości 10.000 zł. oraz. 12.000 zł., a także na środki konsumpcyjne. W chwili zaciągania kredytu był funkcjonariuszem Służby Więziennej, uzyskując wynagrodzenie w wysokości 1.7000 zł./miesięcznie. Z pracy został zwolniony, bowiem zasnął na służbie.

M. W. również zadłużony z tytułu korzystania z usług telefonicznych. W spłacie zadłużenia wspomaga go matka, która pożyczyła mu 1.400 zł., która spłaca po kwocie 50 zł./miesięcznie.

Koszt dojazdu M. W. do pracy i szkoły wynoszą miesięcznie około 300 zł., poza tym przekazuje matce na swoje utrzymanie 150 - 400zł. miesięcznie. Koszt utrzymania mieszkania matki pozwanego wynoszą: czynsz-450 zł., koszt energii gazowej 170 zł., koszt energii elektrycznej-110 zł. W lokalu tym zamieszkują cztery osoby, z czego trzy pracują.

Pozwany ma widoki na uzyskanie lepiej płatnej pracy po ukończeniu szkoły policealnej, a już teraz, w najbliższych dniach może zostać przyjęty do pracy z wynagrodzeniem około 2.000 – 2.200zł.z możliwością dorobienia.

Dowód: umowa o pracę-k.17

zaświadczenia o zarobkach z dnia 5 listopada 2012r.-k.18-20

zaświadczenie o pobieraniu nauki-k.22

oświadczenia z dnia 5 listopada 2012r.-k.23-24

harmonogram spłaty pożyczki-k.25

zawiadomienie o cesji wierzytelności-k.26

wezwanie do zapłaty-k.27-28

harmonogram spłaty kredytu-k.29-30

potwierdzenie dokonania transakcji bankowych-k.31-32

wydruk internetowy z konta P.-k.33

informacja o ubezpieczeniu samochodu-k.34

rachunki-k.35

pisemne zestawienie kosztów utrzymania-k.47

zeznania H. W.-k.45

zaświadczenie z MOPS w Z.-k.49-50

zeznania M. W.-k.55-56

Sąd zważył, co następuje;

Powództwo zasługiwało w części na uwzględnienie, co skutkowało jego oddaleniem w pozostałym zakresie.

Obowiązek alimentacyjny jest uregulowany w dziale III tytule II ustawy z dnia 25 lutego 1964r.-Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Na mocy art. 128 k.r.o.: » Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo «.

W myśl art. 133 § 1 k.r.o.: » Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania«. Jednocześnie art. 133§2 k.r.o. głosi, iż: » Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. «

Powyższy przepis nie zawiera, jednakże wyczerpującej regulacji obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dziecka. Znajduje on doprecyzowanie w art. 135 § 1 k.r.o., który stanowi, iż zakres świadczeń każdego z rodziców wobec dziecka zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, a nadto kształtowany jest wedle ich możliwości zarobkowych i majątkowych, przy czym zobowiązany - swój obowiązek alimentacyjny względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie możne częściowo lub w całości spełnić poprzez osobiste starania o utrzymanie lub wychowanie dziecka (art. 135 § 2 k.r.o.). Rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (dostęp do kultury), także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego) według zdolności.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wykazał, iż powództwo w części nie było oparte na usprawiedliwionych podstawach. Poczynione przez Sąd ustalenia wskazują, iż obowiązany nie jest w stanie ponieść całego ciężaru utrzymania uprawnionego w żądanym przez niego zakresie.

Usprawiedliwione koszty małoletniego powoda pozostawały pomiędzy stronami bezsporne. Nie budziły one również zastrzeżeń Sądu. W szczególności należy podkreślić, iż ich wysokość poddana pod rozwagę wedle zasad logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego, urobiła przekonanie organu procesowego, że odpowiadają one zwykłym, typowym wydatkom na utrzymanie małoletniego dziecka w wieku powoda. Uznanie wysokości wydatków na utrzymanie powoda za wiarygodne pozwoliło przyjąć, iż w ich skład wchodzą następujące koszty: pieluchy-100 zł./miesięcznie, żywności-200 zł./miesięcznie, konsultacje lekarskie-30 zł./miesięcznie, kosmetyki-60 zł./miesięcznie, odzież-60 zł./miesięcznie. Łącznie 450 zł. Powinien on również częściowo pokrywać koszty utrzymania lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkuje. Niesłusznym byłoby jednakowoż przyjęcie, że koszty te powinny wynosić połowę. Bez wątpienia koszty eksploatacyjne, których wymaga małoletni dziecko są niższe niż osoby dorosłej, stąd Sąd uznał, że rzeczywistym kosztom zużycia bliżej będzie odpowiadał w tej mierze podział 2/3 do 1/3. Tym samym koszt zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych małoletniego wynosi ok. 316 zł./miesięcznie, w tym czynsz w wysokości 200 zł. Całkowity koszt utrzymania małoletniego wynosi wobec tego ok. 760 zł. .

Podejmując zagadnienie pokrycia kosztów utrzymania małoletniego powoda należy przypomnieć, na co zwrócono uwagę już wcześniej, że zakres świadczenia alimentacyjnego zależy od potrzeb uprawnionego, lecz nie może on otrzymać świadczenia wyższego niż możliwości zarobkowe i majątkowe obowiązanego, ażeby nie doprowadzić go do materialnego zniszczenia. Nie oznacza to jednak, że małoletni powinien pozostawać w niedostatku z tej przyczyny. Jego potrzeby mogą być zaspokajane przez inne osoby, które następnie mogą się domagać zwrotu wyłożonych środków pieniężnych od osób zobowiązanych w pierwszej kolejności do ich uiszczenia-patrz art. 140 k.r.o.

Sytuacja materialna pozwanego nie pozwala obciążyć go alimentami w wysokości 600 zł./miesięcznie. Uzyskuje on bowiem aktualnie wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1.300 - 1600zł./miesięcznie, tak więc, obciążenie go alimentami w tej wysokości doprowadziłoby jego finanse na skraj załamania. Pozwany jest obciążony zobowiązaniem kredytowym w wysokości ok. 760 zł./miesięcznie., które zaciągnął w warunkach, które nie pozwalają czynić mu zarzut z tego powodu. Pozostawał bowiem w tym czasie w związku z matką małoletniego powoda, wspólnie zaspokajali własne potrzeby w zakresie korzystania z samochodu oraz nabywania środków konsumpcyjnych.

Pozwany jest osobą świadczącą pracę zarobkową. W związku z jej wykonywaniem ponosi koszt dojazdu do pracy. Jako że dokształca się również koszt ten wzrasta. Łącznie wynosi ok. 300 zł./miesięcznie. Koszt ten jest niezbędny do jego zachowania źródła dochodu, podlega więc ochronie. Podobnie niezbędne koszty utrzymania, które łoży na swoje utrzymanie, partycypację w kosztach utrzymania lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkuje. Pożyczka, która zaciągnął od matki pogłębia co fakt jego zadłużenie, lecz z racji jej nieoprocentowania, pozwala zaoszczędzić odsetki od wymagalnych rat kredytowych.

Konfrontując powyższe wydatki z żądaniem powoda, a nade wszystko mając na względzie, iż małoletni powód dochodzi od ojca środków swojego niezbędnego utrzymania, nie zasługuje na aprobatę obrona pozwanego, że ponoszenie tych wydatków uniemożliwia mu łożenia na utrzymanie małoletniego środków utrzymania ponad kwotę 150 zł./miesięcznie. Nie sposób nie zauważyć, iż nie istnieją żadne racje, które usprawiedliwiałyby, aby ojciec spłacał zobowiązanie kredytowe, pozostawiając swoje dziecko bez podstawowych środków do życia. Zachowanie to byłoby niezgodne z zasadami współżycia społecznego, w szczególności uchybiałoby panującym w społeczeństwie zasadom moralnym. Wierzyciel alimentacyjny, co trzeba podkreślić, nie jest wierzycielem, którego status byłby gorszy od innych wierzycieli M. W., zwłaszcza jego matki, czy instytucji rynku finansowego. Pozwany musi przyjąć częściowo finansową odpowiedzialność za istnienie małoletniego, nawet kosztem okresowego uchybiania niektórym innym spłatom , do czasu poprawy jego sytuacji finansowej. Nie widać względów, ażeby ciężar ten miała przede wszystkim ponosić matka małoletniego, zaś pozwany miałby ograniczać swoje starania do przekazania skromnej kwoty 150 zł./miesięcznie. Matka małoletniego poświęca mu cały swój czas, także pozwany powinien całość swoich działań ukierunkować na uzyskanie odpowiednich środków pieniężnych dla małoletniego.

Kierując się powyższymi przesłankami, Sąd stanął na stanowisku, że pomimo aktualnie sytuacji majątkowej pozwanego, powinien on łożyć na utrzymanie Ł. kwotę 300 zł./miesięcznie., co będzie stanowić w przybliżeniu i tak tylko połowę kosztów utrzymania małoletniego. Pozostałą ich cześć powinna pokrywać jego matka, która w obecnej sytuacji może również wystąpić z pozwami alimentacyjnymi wobec dalej zobowiązanych do tego świadczenia, w tym rodziców pozwanego.

W tym miejscu podnieś należy, iż E. M. większość swojego obowiązku alimentacyjnego, realizuje w drodze osobistych starań o małoletniego powoda, w czym pomagają jej rodzice i w niewielkim zakresie matka pozwanego.

Sytuacja w jakiej obecnie znajduje się pozwany, w znacznej części wynika z jego niefrasobliwości , a mianowicie utracił on stałą, dobrze płatna pracę - strażnika więziennego w po tym jak zasnął na służbie.

Nie pomijając faktu, iż pozwany w okresie od października 2012r. do styczni 2013r. wyłożył na utrzymanie małoletniego powoda kwotę 500 zł. w tym zakresie alimenty zostały pomniejszone o kwotę 125 zł./miesięcznie.

Z uwagi na powyższe racje, Sąd orzekł jak w pkt 1 wyroku, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

W pkt 3 wyroku Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 155 zł. tytułem należnej opłaty sądowej. Sąd nie znalazł żadnych okoliczności , które uzasadniałyby możliwość zwolnienie pozwanego z ponoszenia kosztów sądowych. Zdaniem Sądu, posiada on środki wystarczające na pokrycie opłat sądowych we własnym zakresie. Jak ustalono zarabia on miesięcznie 1300- 1600 zł . Powyższe okoliczności nie pozwalają na zakwalifikowanie pozwanego jako osoby ubogiej, a co za tym idzie nie można zwolnić go od ponoszenia kosztów sądowych.

W pkt 4 wyroku, Sąd stosownie na podstawie art. 102 k.p.c. ustawy z dnia 17 listopada 1964r.-Kodeks postępowania cywilnego(Dz. U. Nr 43, poz.296 ze zm.-dalej ”k.p.c.”) odstąpił od obciążenia strony powodowej kosztami oddalonego powództwa, mając na względzie, iż koszt postępowania doprowadziłyby do uszczuplenia alimentów, które są małoletniemu powodowi do egzystencji niezbędne.

W pkt 5 wyroku, Sąd stosownie do art. 333§1 pkt 1 k.p.c. nadał wyrokowi w pkt 2 rygor natychmiastowej wykonalności.