Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kędzierzynie Koźlu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 682/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. W.,

syn J.
i G.,

ur. (...)

w K.

W dniu 15 czerwca 2019 roku w K., w miejscu bliżej nieustalonym, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzych rzeczy ruchomych w postaci telefonu komórkowego marki S. (...) o numerze (...), w którym znajdowała się karta SIM o numerze abonenckim 575 750 645, którego to wartość wyniosła kwotę 1.800 złotych oraz karty bankomatowej banku (...) wystawionej na dane M. H., czym działał na szkodę M. H..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 15 czerwca 2019 roku w K., oskarżony w miejscu bliżej nieustalonym, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzych rzeczy ruchomych w postaci telefonu komórkowego marki S. (...) o numerze (...), w którym znajdowała się karta SIM o numerze abonenckim 575 750 645, którego to wartość wyniosła kwotę 1.800 złotych oraz karty bankomatowej banku (...) wystawionej na dane M. H., czym działał na szkodę M. H..

2.  P. W. posiada polskie obywatelstwo, legitymuje się wykształceniem podstawowym, jest przyuczony do zawodu ślusarz-monter, posiada stałą udokumentowaną pracę zarobkową, jego majątek stanowi dom i samochód, wyżej wymieniony jest kawalerem oraz ojcem jednego małoletniego dziecka, wobec którego zobowiązany jest alimentacyjnie, z czego się wywiązuje, wyżej wymieniony nie był leczony psychiatrycznie, odwykowo i neurologicznie, dotychczas nie był karany sądownie.

- zeznania M. H.,

- zeznania N. H.,

- płyty z danymi billingowymi,

- raporty z systemu retencji danych,

- protokół oględzin rzeczy,

- opinia biegłego wraz z załącznikiem,

- dane o osobie,

- dane o karalności,

1-2, 38-39, 44-45, 111-112, 175,

112-113,

20, 61, 75

32-33, 62-66, 80-82,

76-78,

126-155,

83, 109,

167.

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

---

---

---

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

---

---

---

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

- zeznania M. H.,

- zeznania N. H.,

- płyty z danymi billingowymi,

- raporty z systemu retencji danych,

- protokół oględzin rzeczy,

- opinia biegłego wraz z załącznikiem,

- dane o osobie,

- dane o karalności.

W przekonaniu Sądu, w świetle przeprowadzonych w sprawie dowodów, sprawstwo oskarżonego P. W. w kontekście zarzutu oskarżenia uchodzi za dowiedzione. Pomimo kwestionowania przez oskarżonego takiego stanu rzeczy, jak i nie dowierzania w taką koncepcję samej pokrzywdzonej, która bez wątpienia utraciła w dniu 15 czerwca 2019r. opisany w zarzucie telefon komórkowy wraz z kartą SIM oraz kartę bankomatową, przechowywanych w torebce w etui, którymi dysponowała jeszcze w drodze na poranne zakupy, na które została dowieziona przez P. W. – ojca jej małoletniego dziecka. Jak wynika jednak z poczynionych już w toku dochodzenia ustaleń śledczych, bazujących na pozyskanych danych od operatora sieci P4 Sp. z o.o., numer abonencki 570 120 123 zarejestrowany na P. W., w okresie od 13 czerwca 2019r. do 19 czerwca 2019r. współpracujący z należącym doń telefonem komórkowym marki P20 o numerze (...), w dniu 16 czerwca 2019r. o godzinie 21:56:17 współpracował również z utraconym przez M. H. telefonem komórkowym marki S. (...) o numerze (...). Co więcej, przeprowadzone badanie, analiza i weryfikacja owych danych poczyniona przez działającego na zlecenie Sądu biegłego z zakresu informatyki, techniki komputerowej, oprogramowania i najnowszych technologii nie dały podstawy merytorycznej do kwestionowania wiarygodności danych retencyjnych przysłanych przez operatorów, w tym P4 Sp. z o.o., ani do kwestionowania ustaleń, że w dniu 16 czerwca 2019r. karta SIM z przydzielonym numerem abonenckim w sieci (...) należąca do oskarżonego znajdowała się w utraconym wcześniej telefonie należącym do pokrzywdzonej. Zdaniem Sądu, sugestie oskarżonego, jakoby mogło dojść do przełożenia karty SIM telefonu pokrzywdzonej do jego aparatu podczas jego wizyty w jej miejscu zamieszkania nie ma racji bytu wobec zależności czasowych poszczególnych wydarzeń, kiedy M. H. brak poszczególnych składników mienia ujawniła podczas zakupów dzień wcześniej, co bezsprzecznie wynika z lektury wszystkich osobowych źródeł dowodowych. W tym stanie rzeczy, dostępne w sprawie twarde dowody w postaci dokumentów, przy jednoczesnym braku przeciwstawnych źródeł informacji, obciążają bezpośrednio wyłącznie oskarżonego P. W., co jak zostało wykazane, w okolicznościach niniejszej sprawy nie może stanowić przypadku. R., Sąd akceptując tezę oskarżenia doszedł do przekonania, iż oskarżony dokonał kradzieży zgłoszonego jako utraconego przez pokrzywdzoną mienia w bliżej nieustalonych okolicznościach.

Pozyskane dane zezwoliły na poczynienie ustaleń w kontekście aktualnej sytuacji życiowej oskarżonego, w tym jego stanu majątkowego, a nadto zobrazowanie sposobu życia w kontekście respektowania obowiązującego porządku prawnego.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

z pkt 1.1

- II -

- wyj. osk. (k. 35-36, 109-110),

- protokół przesz. miejsca zam. osk. (k. 29-30).

Wyjaśnienia oskarżonego, w których ten nie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, uznane zostały przez Sąd za niewiarygodne. Przede wszystkim wskazać należy, iż te pozostawały odosobnione i w zupełnym oderwaniu od dowodów stanowiących podstawę ustaleń faktycznych, uznanych przez Sąd za wiarygodne. W przekonaniu Sądu, taka procesowa postawa oskarżonego stanowiła przyjętą przezeń na potrzeby niniejszego procesu linię obrony, która miała na celu uchronić go przed odpowiedzialnością karną.

Dowód w postaci protokołu przeszukania miejsca zamieszkania oskarżonego, wobec nie ujawnienia poszukiwanych rzeczy, okazał się dokumentem nieprzydatnym w sprawie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W realiach niniejszej sprawy, przy braku podstaw do kwestionowania poczytalności oskarżonego w odniesieniu do zarzucanego mu czynu, oczywistym było, iż wyżej wymieniony dopuścił się przestępstwa kradzieży, działając z zamiarem bezpośrednim osiągnięcia korzyści majątkowej. Fakt przypisanej oskarżonemu kradzieży mienia w postaci telefonu komórkowego oraz karty bankomatowej – dopuszczenie się czynu wyczerpującego znamiona określone w dwóch przepisach ustawy karnej - przemawiał za akceptacją kwalifikacji prawnej z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 278 § 1 kk w ramach realnego zbiegu przestępstw z art. 11 § 2 kk.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

---

---

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

☐

3.5.  Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. W.

I

II

-

-

Sąd uznając oskarżonego za winnego, stosując art. 4 § 1 kk, na podstawie art. 278 § 1 kk przy zast. art. 11 § 3 kk i art. 37a kk orzekł karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wartość jednej stawki na kwotę 40 (czterdziestu) złotych.

Wymierzając orzeczoną wobec oskarżonego karę Sąd, mając na uwadze dyrektywy wymiaru kary zawarte w treści art. 53 § 1 i 2 k.k., przy rodzaju i wysokości orzeczonej sankcji wziął pod uwagę przede wszystkim niskie pobudki, jakimi oskarżony kierował się dopuszczając przypisanego mu czynu w postaci chęci korzyści majątkowej, co skutecznie udało mu się zrealizować, działając przy tym na szkodę matki swojego dziecka. Z drugiej strony istotne znaczenie miały pozyskane dane o braku dotychczasowej karalności oskarżonego, co należało poczytać na jego korzyść.

Zdaniem Sądu, ustalone okoliczności zaistnienia stwierdzonego wyrokiem czynu, jego stopień społecznej szkodliwości – istotny, lecz nie nazbyt wysoki, a przede wszystkim dotychczasowa niekaralność oskarżonego prowadziła Sąd do przekonania, iż sankcja w postaci kary pozbawienia wolności (przewidziana przez ustawodawcę w związku z dopuszczeniem się przestępstwa kradzieży z art. 278 § 1 kk – w wymiarze od 3 miesięcy do lat 5), orzeczonej czy to jako kara bezwzględna, czy też z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, byłaby nieadekwatna. Wobec takiej konstatacji Sąd sięgnął po przewidujący możliwość przejścia na karę nieizolacyjną przepis art. 37a kk. W sytuacji braku przeszkód formalnych, Sąd mając swobodę w wyborze rodzaju kary zamiast kary pozbawienia wolności uznał, iż kara grzywny wydaje się być bardziej celowa niż możliwa do orzeczenia kara ograniczenia wolności, chociażby przez wzgląd na posiadaną przez oskarżonego stałą pracę zarobkową. Dolegliwość wymierzonej kary przejawiająca się w konieczności uiszczenia przez oskarżonego grzywny właśnie w orzeczonej wysokości przyczyni się, zdaniem Sądu, do jego resocjalizacji, zapobiegając jednocześnie późniejszemu powrotowi do kolizji z normami prawa karnego. Kara ta utwierdzi także społeczeństwo w przekonaniu, że za negatywne zachowania należy ponieść określone konsekwencje.

Od razu w tym miejscu wskazać należy, iż celowość zastosowania art. 4 § 1 kk uzasadnia zmiana przepisu art. 37a kk zaistniała z dniem 24 czerwca 2020r. – w obecnej treści mniej korzystnego dla osoby oskarżonej, statuującej możliwość orzeczenia kary grzywny lub ograniczenia wolności zamiast kary pozbawienia wolności, w sytuacji zagrożenia karą pozbawienia wolności nie przekraczającą 8 lat pozbawienia wolności, co miało miejsce w niniejszej sprawie.

Jako element uzupełnienia orzeczenia o karze, Sąd pomimo braku żądania pokrzywdzonej, działając z urzędu, uznał za zasadne w kontekście celów karania oraz społecznej sprawiedliwości orzeczenie wobec oskarżonego środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia szkody na rzecz M. H. w trybie art. 46 § 1 kk kwoty 1.800 zł, której wysokość nie budziła wątpliwości Sądu.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

----

----

----

----

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 627 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k. i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, Sąd uwzględniając możliwości zarobkowe oskarżonego, zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w części, to jest kwotę 2.000,00 /dwóch tysięcy/złotych tytułem poniesionych wydatków, w pozostałej części wydatkami obciążając Skarb Państwa, zasądzając nadto od niego kwotę 200,00 /dwieście/ złotych tytułem opłaty karnej.

6.  1Podpis