Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kędzierzynie Koźlu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie - Koźlu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Danuta Harz
Protokolant:	st. sekr. sądowy Małgorzata Orlik-Waluś

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej- nieobecny – zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu w dniach 06.05.2014r., 17.06.2014r.

sprawy

R. B. - syna C. i L. z domu K., urodzonego (...) w K.

Oskarżonego o to, że:

W dniu 08 stycznia 2014 roku w K. woj. (...) w rejonie mostu kolejowego na kanale K., przy użyciu narzędzia kaleczącego dokonał nielegalnego połowu ryb działając na szkodę Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w O.

tj. o przestępstwo z art. 27c ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt. 8 ustawy o Rybactwo śródlądowe

I

Uznaje oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego czynu stanowiącego występek z art. 27 c ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 8 ust. 1 pkt. 8 ustawy o rybactwie śródlądowym i za czyn ten na podstawie art. 27c ust. 1 ustawy i rybactwie śródlądowym orzeka karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 10,00 (dziesięć) złotych.

II.

Na podstawie art. 27c ust. 3 pkt 2 ustawy o rybactwie śródlądowym orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci wędki dwuczęściowej A. H. (...) uzbrojonej w kołowrotek U. (...) koloru czarnego wraz z żyłką koloru białego ok. 100 m zakończonej dwoma kotwicami i ołowiem, zapisane Pd numerem 15/14.

III.

Na podstawie art. 27 c ust. 2 ustawy o rybactwie śródlądowym orzeka podanie wyroku do publicznej wiadomości poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń w Sądzie Rejonowym w Kędzierzynie – Koźlu

IV.

Na podstawie art. 27 c ust. 3 pkt. 3 ustawy o rybactwie śródlądowym nakazuje przekazanie karty wędkarskiej oskarżonego do depozytu sadowego na czas nie krótszy niż 12 miesięcy – do czasu złożenia przez oskarżonego ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym.

V.

Na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, to jest kwotę 204,95 (dwieście cztery 95/00) złotych tytułem poniesionych wydatków i 50,00 (pięćdziesiąt) złotych wymierzonej opłaty.

Sygn. akt II K 116/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 08 stycznia 2014 roku oskarżony R. B. wraz z kolegą K. B. udał się nad Kanał K. w rejon mostu kolejowego na ryby. Początkowo łowili ryby tradycyjnym sposobem, każdy z nich łowił na swoją wędkę. Łowili używając blachy obrotówki – jedynki oraz z użyciem zestawu boczny trok. W czasie połowu, co pewien czas zrywały im się zestawy i nie udało im się złowić żadnej ryby. Wpadli, więc na pomysł, by dokonać połowu ryb, tzw. metodą kaleczącą, tak zwaną podcinką. W tym celu oskarżony zmienił kołowrotek na inny z grubszą i mocniejszą żyłką, do której przytwierdził dwie kotwice. Kolega oskarżonego zrobił to samo i obaj łowili na podcinkę. Oskarżonemu udało złowić się jedną rybę na połów tą metoda, była to ryba leszcz. Po wyjęciu tej ryby z wody na miejscu pojawili się strażnicy Straży Rybackiej, którzy zabezpieczyli sprzęt wędkarski, natomiast złowiona rybę wypuścili do wody.

/dowód:

- zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, k – 1

- zeznania świadka A. K., k – 6-8

- zeznania świadka E. K., k – 17-18

- zeznania świadka A. T., k – 19-20

- zeznania świadka K. P., k – 21-22

- zeznania świadka J. S., k – 23-24

- wyjaśnienia oskarżonego R. B., k – 33-34, 65-66/

Oskarżony R. B. nie był dotąd karany sądownie. Legitymuje się zawodowym wykształceniem, z zawodu jest ślusarzem- tokarzem – mechanikiem. Zatrudniony jest w firmie (...) z/s w K. przy ul. (...) na stanowisku blacharz warsztatowy i zarabia około 2.500,00 netto miesięcznie. Jest żonaty, ma dwoje dzieci w wieku 13 lat i 7. W miejscu zamieszkania posiada dobrą opinię.

/dowód:
- karta karna, k – 26

- dane o osobie, k – 38

- kwestionariusz wywiadu środowiskowego, k- 68-71/

Oskarżony R. B. zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed Sądem przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu. Szczegółowo opisał okoliczności i przebieg zdarzenia. Wyjaśnił, że zdawał sobie sprawę, że połów ryb na podcinkę jest przestępstwem i obecnie tego żałuje.

/dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego R. B., k – 33-34, 65-66/

Sąd zważył, co następuje.

Wina i sprawstwo oskarżonego w zarzucanym czynie zdaniem Sądu nie budzą wątpliwości. Wina oskarżonego jawi się w tym, że mając pełną zdolność do rozumienia znaczenia czynu i mając możliwość pokierowania swoim postępowaniem nie dał posłuchu normom prawnym i złamał obowiązujący porządek prawny.

Sprawstwo zaś oskarżonego wynika z zebranych dowodów w sprawie. Sąd ustalenia faktyczne poczynił w oparciu o zeznania świadków A. K., E. K., A. T., A. P., J. S., wyjaśnienia oskarżonego, także w oparciu o dowody z dokumentów i dowody rzeczowe.

I tak oskarżony, przyznając się do popełnienia zarzucanego czynu opisał, w jaki sposób doszło do tego, że łowił niedozwoloną metodą, w jaki sposób dokonywał połowu ryb, w jaki sposób przebiegała interwencja. Świadkowie w osobach A. K., E. K., A. T., A. P., J. S. potwierdzili stan rzeczy podany przez oskarżonego. Nadto zeznali na okoliczność zachowania oskarżonego podczas przeprowadzonej kontroli. Zeznania tych świadków z wyjaśnieniami oskarżonego są zbieżne i na podstawie tychże dowodów można było odtworzyć przebieg ówczesnego zajścia i dokonać oceny zachowania oskarżonego R. B..

R. B. oskarżony zostało o to, że w dniu 08 stycznia 014 roku w K. woj. (...) w rejonie mostu kolejowego w kanale K. przy użyciu narzędzia kaleczącego dokonał nielegalnego połowu ryb działając na szkodę Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w O., to jest o popełnienie przestępstwa z art. 27 c ust 1 pkt 4 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 8 ustawy o rybactwie śródlądowym.

Zdaniem Sądu oskarżony zachowaniem swoim wypełnił znamiona występku z art. 27 c ust. 1 pkt 4 ustawy o rybactwie śródlądowym. Dokonał, bowiem połowu ryb niedozwoloną metodą. Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 pkt 8 ustawy o rybactwie śródlądowym zabrania się połowu ryb narzędziami kaleczącymi z wyjątkiem sznurów hakowych, pęczków hakowych, haczyka wędki i harpuna kuszy. Oskarżony zaś złowił rybę leszcz metodą, która polega za zahaczaniu ryb gromadzących się w zimowiskach, metoda kaleczącą, na tzw. podcinkę. Metoda takiego połowu jest zabroniona, ryba bowiem nie połyka haczyka z przynętą, a jest zahaczana o dowolną część tułowia, grzbiet, płetwę i w ten sposób jest okaleczana.

Wymierzając karę, Sąd opierał się na założeniach przewidzianych w art. 53 k.k. wyrażających dyrektywy prewencji ogólnej pozytywnej mającej na celu kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa i utwierdzania w społeczeństwie przekonania, że sprawcy przestępstw ponoszą sprawiedliwą odpowiedzialność za popełniony zawiniony czyn zabroniony i indywidualnej tak, aby kara oddziaływała na oskarżonego w taki sposób, aby uznawszy swoje zachowanie za sprzeczne z wymogami prawa, już więcej takich czynów zabronionych nie popełniał.

Sąd wymierzył karę oskarżonemu karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 10,00 złotych. Przy jej wymiarze Sąd uwzględnił okoliczności przedmiotowe i podmiotowe czynu. Wziął także pod uwagę to, że oskarżony dotychczas nie był karany sądownie, nadto że posiada dobrą opinie w miejscu zamieszkania.

Sąd uznał, że wymiar kary jest adekwatny do stopnia zawinienia oskarżonego, społecznej szkodliwości czynu, odpowiada rodzajowi norm, jakie oskarżony swoim zachowaniem naruszył. Oskarżony ówcześnie występujący w roli wędkarza, posiadając ważne uprawnienia wędkarskie naruszył normy obowiązujące w zakresie połowu ryb. Niezależnie jakiego rodzaju wyrządził swoim zachowaniem szkodę, należy zwrócić uwagę na to, że oskarżony dokonywał połowu ryb w sposób zabroniony. To zachowanie przerwane zostało przez funkcjonariuszy straży rybackiej. Sąd zwraca także uwagę, że zachowanie to i podjecie połowu ryb tą metodą niedozwoloną podjęte było razem z inną osobą. Oskarżony dał wyraz swoim zachowaniem obojętności wobec przepisów obowiązujących w tym zakresie. Stąd decyzja Sądu o wymierzeniu wobec oskarżonego kary w wymiarze wyżej wskazanym. Zdaniem Sądu kara w takim rozmiarze będzie stanowiła skuteczną represję wobec oskarżonego, by więcej takich zachowań nie podejmował, nadto by swoim zachowaniem wpływał na inne osoby naruszające w taki sposób przepisy prawa. Wysokość kary grzywny nie jest wygórowana zważywszy na stałe, comiesięczne dochody oskarżonego.

Ponadto Sąd przepisami ustawy o rybactwie śródlądowym zobligowany został do orzeczenia środków karnych. I tak na podstawie art. 27 c ust. 3 pkt 2 ustawy o rybactwie śródlądowym Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci wędki dwuczęściowej A. H. (...) uzbrojonej w kołowrotek U. (...) koloru czarnego wraz z żyłką koloru białego ok. 100 metrów zakończonej dwoma kotwicami i ołowiem. Nadto na podstawie art. 27 c ust. 2 ustawy o rybactwie śródlądowym orzekł podanie wyroku do publicznej wiadomości – określając miejsce – na tablicy ogłoszeń w Sądzie Rejonowym w Kędzierzynie – Koźlu. Obligatoryjnie także Sąd nakazał oskarżonemu przekazanie karty wędkarskiej do depozytu sadowego na czas Ne krótszy niż 12 miesięcy – do czasu złożenia przez oskarżonego ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym.

Sąd wymierzając karę grzywny oraz środki karne uznał, że w takim stanie rzeczy sprawy uznał, że orzeczona kara jest i będzie uchodziła w społeczeństwie za sprawiedliwą.

Z uwagi na to, ze oskarżony na stałe pracuje, osiąga stałe dochody Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania, także wymierzył opłatę od kary.

Mając na uwadze powyższe rozważania, orzeczono jak na wstępie.