Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kędzierzynie Koźlu

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje :

R. D. (1) został skazany prawomocnymi wyrokami :

1. Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 28.11.1986 r. w sprawie II K 178/86 za przestępstwo z art. 203 § 1 d.k.k.w zw. z art. 60 § 2 d.k.k.w zw. z art. 58 d.k.k., popełnione w dniach 21 października 1985 r. i 10 grudnia 1985 r. na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem na poczet kary okresu tymczasowego aresztowania od dnia 17 grudnia 1985 r. do dnia 28 listopada 1986 r.

2. Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 16 lipca 1993 r. w sprawie II K 198/93 za przestępstwo z art. 203 § 1 d.k.k.w zw. z art. 60 § 2 d.k.k., popełnione w dniu 18 lutego 1993 r. – na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności , z jednoczesnym orzeczeniem na podstawie art. 36 § 2 pkt 3d.k.k. kary grzywny w wysokości 1 500 000 złotych,

3. Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie II K 167/02 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k, popełnione w dniu 12 marca 2002 r. - na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 8 kwietnia 2002 r. do dnia 20 czerwca 2002 r.,

4. Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 26 października 2004 r. w sprawie V K 312/04 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od 27 października 1996 r. do listopada 1996 r. - na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnione w okresie od 5 do 14 czerwca 1997 r. - na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, z orzeczeniem kary łącznej 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania od dnia 21 listopada 1996 r. do dnia 22 listopada 1996 r.,

5. Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 1 września 2005 r. w sprawie V K 112/05 za ciąg czterech przestępstw z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnionych odpowiednio w nocy z 24/25 sierpnia 1997 r., w dniu 16 stycznia 1998 r., w okresie 04/05 lutego 1998 r. oraz w nocy z 08/09 maja 1998 r. - na karę 1 roku pozbawienia wolności,

6. Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 17 maja 2011 r. w sprawie II K 99/11 za przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. przy zast. art. 64 § 1 k.k., popełnione w okresie od 18 września 2009 r. do 21 września 2009 r. - na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres 4 lat próby, orzeczeniem na podstawie art. 33 § 2 k.k. grzywny w wysokości 40 stawek dziennych po 10 złotych każda,

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 27.06.2013 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.

7. Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 25 października 2011 r. w sprawie II K 352/11 za przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnione w dniu 17 września 2009 r. - na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem na poczet kary okresu zatrzymania w dniach 7.12.2010 r. i 16.03.2011 r.,

Skazany R. D. (1) był wielokrotnie karany sądownie za rozmaite przestępstwa, przy czym za każdym razem były to różne przestępstwa przeciwko mieniu (przestępstwa oszustwa, kradzieży, kradzieży z włamaniem oraz rozboju).

DOWÓD :

- wyrok Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 28.11.1986 r. w sprawie II K 178/86 – k.25, oraz akta samej sprawy,

- Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 16 lipca 1993 r. w sprawie II K 198/93 – k. 26, oraz akta samej sprawy,

- Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie II K 167/02 – k. 36, oraz akta samej sprawy,

- Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 26 października 2004 r. w sprawie V K 312/04 – k. 33-35, oraz akta tej sprawy,

- Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 1 września 2005 r. w sprawie V K 112/05 –k. 31-32, oraz akta tej sprawy,

- Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 17 maja 2011 r. w sprawie II K 99/11–k. 54, oraz akta tej sprawy,

- Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 25 października 2011 r. w sprawie II K 352/11 –k. 40-42, oraz akta tej sprawy,

- dane o karalności – k. 62-64.

R. D. (1) z dniem 8.04.2013 r. rozpoczął w Areszcie Śledczym w P. odbywanie kar pozbawienia wolności orzeczonych na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu w sprawie II K 352/11 oraz Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu w sprawie II K 99/11,a następnie, po krótkotrwałym pobycie w Zakładzie Karnym nr 1 w S., z dniem 29.05.2013 r. został przekazany do Aresztu Śledczego w O.. Podczas odbywania kary dwukrotnie wnioskowano o jego ukaranie dyscyplinarne – za niewykonanie polecenia zakwaterowania w wyznaczonej celi mieszkalnej oraz za zniszczenie mienia. W jednym przypadku za swoje zachowanie nagrodzony został pochwałą. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym i nie jest zainteresowany opracowaniem indywidualnego programu oddziaływania. Jego zachowanie oraz postęp w procesie resocjalizacji ocenione zostało jako umiarkowane.

DOWÓD :

- opinia o skazanym z Aresztu Śledczego w O. z k. 14-19, 65-70.

Zważył Sąd, co następuje :

Na podstawie zebranego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał, iż zostały spełnione ustawowe przesłanki do wydania wyroku łącznego zawierającego dwie kary łączne, obejmujące jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone w następujących wyrokach :

I. 1/ Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 20 czerwca 2002 r., sygn. akt II K 167/02,

2/ Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 26 października 2004 r., sygn. akt V K 312/04,

3/ Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 1 września 2005 r., sygn. akt V K 112/05,

II. 1/ Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 17 maja 2011 r., sygn. akt. II K 99/11,

2/ Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 25 października 2011 r., sygn. akt II K 352/11.

Instytucja kary łącznej ma charakter materialnoprawny, co oznacza, że w razie wystąpienia przesłanek uzasadniających jej orzeczenie, określonych przepisem art. 85 kk i następnych kodeksu karnego, Sąd zobowiązany jest ją zastosować. Podstawową przesłanką umożliwiającą wydanie wyroku łącznego jest, by zachodziły warunki do orzeczenia kary łącznej, w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów (art. 569 § 1 kpk), a zatem, aby sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary zasadnicze tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu.

Sąd orzekając karę łączną bierze za podstawę rozstrzygnięcia kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa (art. 85 kk).

Badając powyższą sprawę, Sąd swe rozważania oparł w dużej mierze na uchwale Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 r., której nadano moc zasady prawnej (OSNKW 2005/2/13 I KZP 36/04). Według tej zasady, określenie „pierwszy wyrok” odnosić się będzie do pierwszego chronologicznie wyroku , który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstw. W uzasadnieniu tej uchwały zajął też Sąd Najwyższy stanowisko, że dopuszczalne jest tworzenie określonej grupy przestępstw popełnionych w zbiegu realnym i orzeczenie kilku kar łącznych w jednym wyroku łącznym.

Biorąc pod uwagę wyroki orzeczone wobec R. D. (1), Sąd stwierdził, że łącznie został on skazany za przestępstwa popełnione :

1. - w dniach 21 października 1985 r. i 10 grudnia 1985 r. (sygn. akt. II K 178/86 - wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie - Koźlu z dnia 28.11.1986 r.) – na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

2. - w dniu 18 lutego 1993 r. (sygn. akt. II K 198/93 - wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie - Koźlu z dnia 16 lipca 1993 r.) – na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności , z jednoczesnym orzeczeniem na podstawie art. 36 § 2 pkt 3d.k.k. kary grzywny w wysokości 1 500 000 złotych,

3. - w dniu 12 marca 2002 r. (sygn. akt. II K 167/02 - wyrokiem Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 20 czerwca 2002 r .) – na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności ,

4. - w okresie od 27 października 1996 r. do listopada 1996 r. - na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

- w okresie od 5 do 14 czerwca 1997 r. - na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

(sygn. akt. V K 312/04 - wyrokiem Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 26 października 2004 r.)

5. - w nocy z 24/25 sierpnia 1997 r., w dniu 16 stycznia 1998 r., w okresie 04/05 lutego 1998 r. oraz w nocy z 08/09 maja 1998 r. – na zasadzie art. 91 § 1 k.k. - na karę 1 roku pozbawienia wolności,

(sygn. akt. V K 112/05 - wyrokiem Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 1 września 2005 r. )

6. - w okresie od 18 września 2009 r. do 21 września 2009 r. - na karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, z jednoczesnym orzeczeniem na podstawie art. 33 § 2 k.k. grzywny w wysokości 40 stawek dziennych po 10 złotych każda,

(sygn. akt. II K 99/11 - wyrokiem Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 17 maja 2011 r. )

7. - w dniu 17 września 2009 r. - na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności

(sygn. akt. II K 352/11 - wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 25 października 2011 r.)

Wobec powyższej analizy, Sąd ustalił, że występują przesłanki do orzeczenia dwóch kar łącznych pozbawienia wolności.

W przypadku pierwszej z nich, pierwszym chronologicznie podlegającym łączeniu wyrokiem jest wyrok z dnia 20.06.2002 r., wydany przez Sąd Rejonowy w Głubczycach, sygn. akt II II K 167/02.

Dla drugiej kary łącznej, pierwszym chronologicznie podlegającym łączeniu wyrokiem jest wyrok z dnia 17.05.2011 r., wydany przez Sąd Rejonowy w Raciborzu, sygn. akt II K 352/11.

W obu tych wypadkach są to daty początkowe dla połączenia karą łączną kar jednostkowych.

W związku z powyższym możliwym jest połączenie do kary 9 miesięcy pozbawienia wolności wymierzonej skazanemu 20.06.2002 r. (sygn. akt II K 167/02) kar w wysokości 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 26.10.2004 r, (sygn. akt V K 312/04), a także kary 1 roku pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 1.09.2005 r, (sygn. akt V K 112/05), gdyż wyroki te obejmują czyny popełnione odpowiednio w dniu 12 marca 2002 r. (czyn ze sprawy II K 167/02), w okresie od 27 października 1996 r. do listopada 1996 r. oraz w okresie od 5 do 14 czerwca 1997 r. (czyny ze sprawy V K 312/04), a także w nocy z 24/25 sierpnia 1997 r., w dniu 16 stycznia 1998 r., w okresie 04/05 lutego 1998 r. oraz w nocy z 08/09 maja 1998 r. (czyny ze sprawy II K 112/05), to jest czyny popełnione przed dniem 20.06.2002 r., tj. zanim zapadł pierwszy chronologicznie wyrok w sprawie II K 167/02.

Łącząc zatem określoną wyżej jednostkową karę 9 miesięcy pozbawienia wolności z karami 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku pozbawienia wolności, orzekł Sąd na podstawie art. 85 kk, art. 86§ 1 kk, art. 569§ 1 kpk , wobec skazanego R. D. (1) karę łączną w wysokości 2 lat i 11 miesięcy pozbawienia wolności.

Możliwym jest również połączenie do kary 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności wymierzonej skazanemu 17. 05.2011 r. (sygn. akt II K 99/11) kary 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 25.10.2011 r, (sygn. akt II K 352/11), gdyż wyroki te obejmują czyny popełnione odpowiednio w okresie od 18 września 2009 r. do 21 września 2009 r. (czyn ze sprawy II K 99/11), oraz w dniu 17 września 2009 r. (czyn ze sprawy II K 352/11), to jest czyny popełnione przed dniem 17.05.2011 r., tj. zanim zapadł dla drugiej kary łącznej pierwszy chronologicznie wyrok w sprawie II K 99/11.

Łącząc zatem określone wyżej kary jednostkowe pozbawienia wolności 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, orzekł Sąd na podstawie art. 85 kk, art. 86§ 1 kk, art. 569§ 1 kpk wobec skazanego R. D. (1) drugą karę łączną w wysokości 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności.

W przypadku obu kar łącznych uznał Sąd, że brak jest podstaw do orzeczenia ich z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia ich wykonania. Do rozważenia w wyroku łącznym warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności, stosuje się przepis art. 69 kk, zgodnie z którym Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary (łącznej) pozbawienia wolności nie przekraczającej 2 lata, jeżeli jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżeniu powrotowi do przestępstwa, przy jednoczesnym wzięciu pod uwagę postawy sprawcy, jego właściwości i warunków osobistych, dotychczasowego sposobu życia i zachowania po popełnieniu przestępstwa. W ocenie Sądu, ocena całości przesłanek określonych w art. 69 kk - pomijając już okoliczność, że obie kary łączne przekraczają graniczny wymiar 2 lat pozbawienia wolności - przemawia za wymierzeniem oskarżonemu kar łącznych pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia ich wykonania. Zważyć należy, że skazany posiada nader przeciętną opinię z odbywania kary; jego zachowanie w trakcie odbywania kary oraz postęp w resocjalizacji oceniono jako umiarkowane. Przede wszystkim wziąć należy także pod uwagę, że po popełnieniu przestępstw objętych orzeczoną w niniejszym wyroku pierwszą karą łączną, skazany dopuszczał się innych przestępstw, wszystkie te przestępstwa popełnił umyślnie, i były to wszystko umyślne przestępstwa podobne przeciwko mieniu W przypadku drugiej kary łącznej, należy wziąć pod uwagę, że jej rdzeń stanowi kara jednostkowa 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona za popełnione w recydywie przestępstwo oszustwa, w sytuacji gdy skazany był już wielokrotnie karany za przestępstwa przeciwko mieniu i z uprzednich skazań nie wyciągnął żadnych wniosków. Jakiekolwiek rozważania dotyczące warunkowego zawieszenia wykonania obu łącznych kar pozbawienia wolności, zdaniem Sądu, w rozważanej sytuacji mogłoby zasadnie zostać przyjęte przez społeczeństwo za rażące pobłażanie wobec sprawców ciężkich przestępstw przeciwko mieniu. Fakty te, zdaniem Sądu, świadczą, że łączne kary pozbawienia wolności powinny zostać wymierzone skazanemu bez dobrodziejstwa warunkowego zawieszania ich wykonania.

(...) wymiaru kary łącznej w polskim prawie karnym opiera się na przyjętym przez ustawodawcę założeniu, że kara łączna nie może być niższa od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (zasada absorpcji) i nie może przekraczać sumy kar wymierzonych (zasada asperacji), jak również wysokości 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności. Jeżeli suma orzeczonych kar pozbawienia wolności wynosi 25 lat albo więcej, więcej chociażby jedna z podlegających łączeniu kar wynosi nie mniej niż 10 lat, Sąd może orzec karę łączną 25 lat pozbawienia wolności – art. 86 § 1 i 1a kk.

Dyrektywa wymiaru kary łącznej, wskazana w dyspozycji powołanego wyżej przepisu, oznacza, że w przedmiotowej sprawie, Sąd orzekając kary łączne pozbawienia wolności łączące kary wymierzone wyrokami opisanymi w części wstępnej uzasadnienia, to jest wyroki opisane w punktach 3.-5. oraz od 6. do 7. mógł je orzec biorąc pod uwagę najwyższą karę jednostkową, natomiast w górnym progu sumę kar jednostkowych, nie przekraczając jednak granicy 15 lat pozbawienia wolności, tj. w niniejszej sprawie w granicach od 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności do 3 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności odnośnie pierwszej kary łącznej (pkt 1. sentencji), oraz w granicach od 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności do 3 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności odnośnie drugiej kary łącznej.

Podstawowym kryterium, które Sąd orzekający karę łączną bierze pod uwagę, decydującym o zastosowaniu w mniejszym lub większym zakresie zasady absorpcji lub aspiracji jest zagadnienie związku przedmiotowego i podmiotowego zachodzącego pomiędzy zbiegającymi się czynami.

Nie oznacza to jednak ograniczenia lub wyeliminowania którejkolwiek z ogólnych i szczególnych dyrektyw wymiaru kary, określonych w dyspozycji art. 53 kk, które trzeba uwzględnić przy wymiarze kary łącznej (OSNPG 1976/10/83). Dlatego też wysokość kary łącznej, ograniczona granicami wynikającymi z art. 86 § 1 kk, uzależniona jest nie tylko od bliskości podmiotowej i przedmiotowej popełnionych przestępstw, lecz również od rozmiaru i rodzaju wyrządzonej szkody, pobudek i sposobu działania sprawcy, jego właściwości i warunków osobistych, sposobu życia przed popełnieniem przestępstwa i późniejszego zachowania się (OSNPG 1980/11/139).

Zważyć należy, że pomiędzy przestępstwami objętymi wyrokami w sprawach II K 167/02, V K 312/04 i V K 112/05, a także w sprawach II K 99/11 i II K 352/11 zachodzi nie tylko związek podmiotowy, gdyż są to przestępstwa umyślne, ale także związek przedmiotowy, gdyż wszystkie te czyny są rodzajowo podobnymi przestępstwami przeciwko mieniu.

Sąd podejmując decyzję o wymiarze kar łącznych, odnośnie kar wymierzonych skazanemu w cytowanych wyżej wyrokach, przyjął zasadę częściowej absorpcji w przypadku pierwszej kary łącznej, wymierzając skazanemu karę łączną w wysokości 2 lat i 11 miesięcy pozbawienia wolności (pkt 1 sentencji wyroku), co oznacza ponad dwudziestodwuprocentową absorpcję niższych, połączonych kar pozbawienia wolności, w przypadku drugiej kary łącznej Sąd wymierzył ją skazanemu w wysokości 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, co w tym przypadku oznacza dwudziestoprocentową absorpcję niższej, połączonej kary 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Decydując się na stosunkowo niską absorpcję, Sąd uwzględnił w szczególności przeciętną opinię skazanego z odbywania kary, jak i przede wszystkim jego przeszłość kryminalną, charakteryzującą się wielokrotnymi skazaniami za umyślne przestępstwa podobne przeciwko mieniu, od dłuższego czasu popełniane już w warunkach recydywy, zarówno podstawowej, jak i multirecydywy.

Wymiar kar łącznych, w ocenie Sądu, zgodny jest z dyrektywami określonymi w dyspozycjach przepisów art. 86 § 1 kk i art. 53 kk. Tak ukształtowane rozstrzygnięcie o karze łącznej czyni bowiem zadość potrzebom wynikającym z prewencji indywidualnej i generalnej, w aspekcie sprawiedliwego ukarania sprawcy.

W zakresie kar łącznych nie znalazł Sąd żadnych podstaw do ich zawieszenia skazanemu. Przeciwko warunkowemu zawieszeniu obu kar, prócz samego wymiaru kar łącznych, przemawia przede wszystkim wzgląd na społeczne poczucie sprawiedliwości, znajdujące uzasadnienie w istotnych, omówionych wyżej, okolicznościach obciążających skazanego.

Ponadto orzekł Sąd o odrębnym wykonaniu pozostałych rozstrzygnięć poszczególnych wyroków objętych karami łącznymi, zaliczając na poczet kar łącznych skazanemu okresy kar dotychczas odbytych na mocy któregokolwiek z wyroków podlegających łączeniu.

Na podstawie art. 577 kpk zaliczył Sąd skazanemu na poczet orzeczonej w pkt. 1. wyroku kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w sprawie II K 167/02 od dnia 8 kwietnia 2002 r. do dnia 20 czerwca 2002 r., oraz okres zatrzymania w sprawie V K 312/04 od dnia 21 listopada 1996 r. do dnia 22 listopada 1996 r., zaś na poczet drugiej z orzeczonych kar łącznych - okresy zatrzymania w sprawie II K 352/11 w dniach 7.12.2010 r. i 16.03.2011 r.

Na podstawie art. 572 kpk umorzył Sąd postępowanie o wydanie wyroku łącznego w stosunku do kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 28.11.1986 r. w sprawie II K 178/86, oraz Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 16 lipca 1993 r. w sprawie II K 198/93, gdyż nie spełniają one przesłanek do objęcia wymierzonych nimi kar jakąkolwiek karą łączną.

Potraktował Sąd jako nieistniejący widniejący nadal z niezrozumiałych względów w danych o karalności (poz.7) wyrok Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 21.12.2002 r. w sprawie II K 332/02. Jak bowiem poświadczają akta przedmiotowej sprawy II K 332/02 (późniejsza sygnatura V K 112/05), wyrok z dnia 21.12.2002 r. w sprawie II K 332/02, wraz z utrzymującym go w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 9.09.2003 r., sygn. akt VII Ka 221/03, został uchylony wznawiającym postępowanie karne postanowieniem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2.03.2005 r., sygn. akt II AKo 332/04 (por. k. 844 akt sprawy). W następstwie ponownie przeprowadzonego postępowania karnego, wyrokiem Sądu Rejonowego w Głubczycach z dnia 1.09.2005 r. w sprawie V K 112/05 R. D. skazany został za czyn objęty uprzednio wyrokiem w sprawie II K 332/02.

Biorąc pod uwagę, że skazany odbywa w zakładzie karnym orzeczone wobec niego kary pozbawienia wolności, oraz nie posiada żadnych dochodów, na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił Sąd skazanego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, obciążając poniesionymi wydatkami Skarb Państwa.

sędzia

Zarządzenia :

1/ odnotować sporządzenie uzasadnienia,

2/ odpis wyroku doręczyć skazanego wraz z uzasadnieniem,

3/ kal. 14 dni.