Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Kędzierzynie Koźlu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Inga Kukla

Protokolant: stażysta Renata Schurgacz

po rozpoznaniu w dniu 05 stycznia 2016 r. na rozprawie sprawy

z powództwa J. D.

przeciwko H. N., E. N.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanych H. N. i E. N. solidarnie na rzecz powoda J. D. kwotę 4.824,41 zł (cztery tysiące osiemset dwadzieścia cztery złotych 41/100) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 01.11.2011 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 4.824,41 zł od dnia 01.01.2016 r. do dnia zapłaty w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego;

2.  zasądza od pozwanych H. N. i E. N. solidarnie na rzecz powoda J. D. kwotę 986,06 zł tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu;

3.  obciąża solidarnie pozwanych H. N. i E. N. częściowo niezapłaconymi kosztami sądowymi w kwocie 578,37 zł, którą nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu

4.  obciąża powoda J. D. częściowo niezapłaconymi kosztami sądowymi w kwocie 401,93 zł, którą nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu;

5.  przyznaje biegłej sądowej R. Ż. wynagrodzenie w kwocie 130, 70 zł, które należy wypłacić z sum budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu;

6.  oddala powództwo w pozostałej części.

I C 71/13

UZASADNIENIE

Powód J. D. wystąpił przeciwko pozwanemu H. N. z żądaniem zapłaty kwoty 8.241 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 1.11.2011r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

Powód za bezsporną uznał okoliczność wykonania na rzecz pozwanych usług murarskich, w tym m.in.: szalowania, zbrojenia, betonowania podciągów, obmurowań szczytów, wymurowania ściany, przekucia przez ściany i pod ścianami, podmurowania ścian oraz wykonania płyty pod szambo, a to na podstawie umowy zawartej przez powoda z pozwanymi, w ramach prowadzonej przez J. D. działalności gospodarczej. Wskazane prace zostały wykonane należycie. Strony przyjęły maksymalną wysokość wynagrodzenia brutto równą 50.000 zł, przy czym ostateczny koszt ww. prac wyniósł 44.208,26 zł brutto. Powód wystawił i doręczył pozwanym trzy faktury VAT: z dnia 29.11.2010r. nr (...) na kwotę 24.358,52 zł, z dnia 31.01.2011r. nr (...) na kwotę 11.608,74 zł oraz z dnia 17.10.2011r. nr (...) na kwotę 8.241 zł. Pozwani przyjęli dwie pierwsze faktury, trzecią zaś w oryginale odesłali powodowi odmawiając jej zapłaty. W trakcie wykonywanych prac, powód zwrócił pozwanym uwagę na nienależyte wykonanie przez nich robót w zakresie wykopania dołów pod kanały oraz posadowienia fundamentu. Pod nieobecność powoda i jego pracowników, pozwani samowolnie dokonali rozszerzenia prac budowlanych wykonując głębszy o metr i szerszy o dwa metry wykop, co skutkowało odsłonięciem fundamentu konstrukcyjnego. Następnie ww. podkopali ścianę szczytową, która, wskutek pozbawienia podłoża, pękła na wysokości wieńca. Powyższe roboty zostały przez pozwanych wykonane w sposób niezgodny ze sztuką budowlaną oraz sprzecznie z prawem budowlanym. Powód, w uzgodnieniu z kierownikiem budowy, podjął się prac naprawczych. W dalszej kolejności J. D. wybudował ścianę zewnętrzną, która pękła wskutek jej zasypania materiałem nieodpowiadającym technologii budowlanej przez pozwanego H. N.. Powód wskazał, iż zakończył współpracę z pozwanym wobec stosowania przez niego niedopuszczalnych praktyk w procesie budowlanym.

W sprzeciwie zaskarżającym w całości nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym wydany dnia 12.12.2012r., pozwani H. N. i E. N. wnieśli o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz solidarnych pozwanych kosztów procesu.

Pozwani za bezsporną uznali okoliczność zawarcia z powodem umowy o roboty budowlane. Przyznali również, iż wystawione przez powoda faktury VAT: nr (...) zostały przez pozwanych uregulowane w całości. Pozwani zakwestionowali zasadność wystawienia przez powoda faktury VAT nr (...)na kwotę 8.241,00 zł oraz twierdzenie zawarte w pozwie, iż powód wykonał objęte umową prace budowlane w całości i w sposób należyty. Pozwani zaprzeczyli, jakoby bez wiedzy powoda dokonywali jakichkolwiek prac niezgodnych ze sztuką budowlaną na terenie inwestycji. Pozwani zarzucili, że to niewłaściwe przeprowadzenie prac budowlanych przez powoda zmusiło ich do dokonywania, również za pośrednictwem powoda, a także w uzgodnieniu z nim, nieprzewidzianych uprzednio czynności budowlanych. Podnoszona przez powoda okoliczność pęknięcia ściany szczytowej została w sposób nieuprawniony przypisana działalności pozwanych, podczas gdy w rzeczywistości stała się ona konsekwencją zaniechania uprzedniego wykonania przez powoda ławic (ławy fundamentowej). Pozwani ponieśli z tego tytułu dodatkowe koszty, a na kanwie przedmiotowej sprawy, jak wskazali ww., podejmowana jest próba wyegzekwowania przez powoda dodatkowych roszczeń, pomimo niewłaściwie przeprowadzonych prac budowlanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Od dnia 4.05.2000r. J. D. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznych robót budowlanych.

(dowody:

wydruk z (...) k15)

W dniu pomiędzy E. N. i H. N., jako inwestorami, a J. D., jako wykonawcą, doszło do zawarcia ustnej umowy o wykonanie robót budowlanych. Pracę rozpoczęły się dnia 29.09.2010r. W ramach rzeczonej umowy J. D. przeprowadził prace budowlane w postaci: wykonania budynku obory, scalenia południowej ściany szczytowej spękanej na skutek podkopania jej fundamentów przy wykonywaniu wykopu pod zbiornik zewnętrzny przez inwestora, podbicia fundamentów ściany szczytowej poduszką betonową. Roboty budowlane związane z wykonaniem budynku obory zostały wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną i obowiązującymi przepisami.

W kwietniu 2011r., pozwani zlecili powodowi drugi etap robót, a to wybudowanie szamba. H. N. i E. N. nie dysponowali pozwolnieniem na budowę zbiornika szamba. Powód zwrócił pozwanemu uwagę na okoliczność braku uwzględnienia w projekcie budowlanym mieszalnika do gnojowicy oraz kanałów. Po rozmowie z technologami dystrybuującymi mieszalniki, pozwany zlecił powodowi budowę zbiornika szamba o powiększonej powierzchni z mieszalnikiem. Pozwany nie poinformował kierownika budowy o zamiarze zwiększenia powierzchni zbiornika szamba, albowiem przez okres 3 miesięcy ww. nie stawiał się na placu budowy. Powód wykonał płytę denną zbiornika zewnętrznego i ściany zewnętrzne z bloczków żwirowo – betonowych o grubości 25 cm. Ściana zewnętrzna, pod kątem jej wytrzymałości, smukłości i podatności na wyboczenie, nie nadawała się do użytkowania bez pozostałych elementów w postaci: słupów żelbetonowych, płyty górnej i dolnej. Ściany poprzeczne i podłużne oraz płyta denna nie zostały rozebrane, lecz usztywnione słupkami żelbetonowymi i wykorzystane przy dalszej budowie zbiornika. Roboty budowlane przy zbiorniku nie były odebrane przez kierownika budowy. Wobec braku możliwości osiągnięcia przez strony porozumienia, w styczniu 2012r. powód zrezygnował z prowadzenia dalszych prac.

Wartość robót wykonanych przez powoda w zw. z budową budynku obory wynosi 44.041,50 zł. Całkowita wartość robót związanych z budową zbiornika zewnętrznego i wykonanych przez powoda równa jest 4.508,80 zł.

W trakcie realizacji robót budowlanych inwestor dopuścił się nieprawidłowych działań polegających na: samowolnym wykonaniu wykopu głębokiego pod zbiornik na gnojowice przy ścianie szczytowej budynku obory powodując podkopanie istniejących fundamentów tej ściany, a w konsekwencji spękania jej, zasypaniu wykopu gliną i ziemią, przy nieskończonym zbiorniku na gnojowice, co spowodowało wypaczenie ściany zewnętrznej o 60 cm, niezabezpieczeniu wykopów wymaganymi barierkami ochronnymi i ich nieoznakowaniu.

Dokumentacja budowlana była wadliwie prowadzona przez kierownika budowy, który: nie sporządził planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, wprowadził, w ramach inwestycji, zmiany konstrukcyjno-materiałowe, bez odnotowania ich do dziennika budowy i bez wprowadzenia do projektu budowlanego, nie wpisał do dziennika budowy zalecanych robót naprawczych dotyczących spękanej ściany i jej fundamentów, nie dokonał wpisu o zakończeniu robót budowlanych związanych z budową budynku obory oraz wpisu o wykonaniu ich zgodnie projektem budowlanym, nie sporządził dokumentacji powykonawczej. Kierownik budowy nie przekazał inwestorowi istotnych informacji o konieczności zabezpieczenia wykopu.

(dowody:

zeznania świadka J. G. – k56-57,

zeznania świadka M. K. 0 k75-58,

opinia biegłego sądowego z dnia 14.11.2014r. – k84-104,

kosztorys – k123-124,

przesłuchanie biegłej R. Ż. 137-138,

zeznania świadka A. D. – k138-139,

przesłuchanie powoda J. D. – k152-154,

przesłuchanie pozwanego H. N. – k154-155)

Dnia 29.11.2010r. J. D. wystawił na nabywców E. N. i H. N. fakturę VAT nr (...) z tytułu wykonania usług murarskich w postaci szałowania, murowania fundamentów, murowania ścian budynku obory oraz hali udojowej, na kwotę 24.358,52 zł. Dnia 31.01.2011r. J. D. wystawił na nabywców E. N. i H. N. fakturę VAT nr (...) z tytułu wykonania usług murarskich w postaci szałowania, zbrojenia, betonowania słupów i wieńców oraz murowania szczytów, na kwotę 11.608,74 zł. Dnia 17.10.2011r. J. D. wystawił na nabywców E. N. i H. N. fakturę VAT nr (...) z tytułu wykonania usług murarskich w postaci szałowania, zbrojenia, betonowania podciągów, obmurówki szczytów, wykonania płyty pod szambo, wymurowania ścian, przekucia ściany, podmurowania ściany, na kwotę 8.241 zł. Pozwani uiścili należności wynikające z faktur VAT: nr (...) i nr VAT nr (...).

(dowody:

faktura VAT nr (...),

faktura VAT nr (...),

faktura VAT nr (...),

przesłuchanie pozwanego H. N. – k154-155)

W piśmie z dnia 31.10.2011r. H. N. odmówił zapłaty kwoty wskazanej w fakturze VAT nr (...), zgłaszając zastrzeżenia do jakości wykonanych przez powoda prac. Jednocześnie pozwany zwrócił J. D. fakturę VAT nr (...). Powód ponownie doręczył pozwanym wskazaną fakturę, wzywając do zapłaty wynikającej z niej należności. W piśmie z dnia 30.11.2011r. pozwany H. N. ponownie odmówił zapłaty kwoty 8.241 zł, zwracając fakturę VAT nr (...).

(dowody:

pismo pozwanego H. N. z dnia 31.10.2011r. – k13,

pismo pozwanego H. N. z dnia 30.11.2011r. – k14)

Pismem z dnia 8.02.2012r. J. D. wezwał E. N. i H. N. do zapłaty kwoty 8.241 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 31.10.2011r. do dnia zapłaty, a to w terminie 5 dni, pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania cywilnego. Pismem z dnia 2.07.2012r. powód ponownie wezwał pozwanych do zapłaty kwoty 8.241 zł. W odpowiedzi na powyższe, w piśmie z dnia 23.07.2012r., pozwani odmówili uregulowania należności, jako bezpodstawnie naliczonych, wzywając jednocześnie J. D. do usunięcia wad fizycznych w postaci pęknięć szczytu południowego powstałych w wyniku błędnie wykonanych robót budowlanych, w terminie 21 dni, pod rygorem odmowy przyjęcia naprawy.

(dowody:

przesądowe wezwanie do zapłaty - k7-9,

odpowiedź na wezwanie do zapłaty wraz z dowodem doręczenia – k38-39,

przesłuchanie powoda J. D. – k152-154,

przesłuchanie pozwanego H. N. – k154-155)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo należało uwzględnić w części.

Roszczenie J. D. swoją podstawę znajduje w art. 647, wedle treści którego, przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Dokonując ustaleń faktycznych sąd oparł się na niespornych twierdzeniach stron o okolicznościach faktycznych oraz dowodach z dokumentów, opinii biegłego sądowego i zeznań świadków.

Sąd na podstawie zgromadzonych w sprawie dowodów ustalił, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia ustnej umowy o roboty budowlane, które przeprowadzone zostały w dwóch turach: pierwsza - wykonanie budynku obory, scalenie południowej ściany szczytowej, podbicie fundamentów ściany szczytowej poduszką betonową oraz druga - wykonanie płyty dennej i ścian zewnętrznych zbiornika zewnętrznego. W sprawie bezspornym było, iż pierwsza tura robót została przyjęta przez inwestorów bez zastrzeżeń, w konsekwencji – pozwani uiścili na rzecz powoda wynagrodzenie w kwocie 11.608,74 zł oraz w kwocie 24.358,52 zł, wynikające z przedłożonych przez J. D. faktur VAT.

Spór ujawnił się na tle żądania przez powoda zapłaty przez pozwanych kwoty 8.241 zł tytułem wynagrodzenia za drugą turę robót budowlanych, a związanych z budową zbiornika szamba. H. N. i E. N. utrzymywali, iż prace w zakresie wykonania elementów ww. zbiornika zostały wykonane niezgodnie z zasadami sztuki budowlanej, co naraziło inwestorów na dalsze koszty związane z usuwaniem wadliwości, nadto, iż ww. nie przedłożył im szczegółowego kosztorysu stanowiącego podstawę wyliczenia należnego wynagrodzenia za wykonaną pracę. Z kolei powód stanął na stanowisku, iż roboty budowlane zostały wykonane prawidłowo, zaś wszelkie wady posadowionych konstrukcji ujawniły się na tle nieprawidłowych i samowolnych działań pozwanego.

Celem ustalenia, czy prace wykonane przez powoda były zgodne ze sztuką budowlaną, wartości tych prac, czy doszło do nieprawidłowej ingerencji inwestora w proces budowlany oraz czy dokumentacja budowlana dotycząca prowadzonych robót była prowadzona prawidłowo, sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu budownictwa R. Ż., w myśl bowiem art. 278 § 1 k.p.c., w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych sąd po wysłuchaniu wniosków stron co do liczby biegłych i ich wyboru może wezwać jednego lub kilku biegłych w celu zasięgnięcia ich opinii.

W treści opinii z dnia 14.11.2014r. biegła podniosła, iż roboty budowlane związane z wykonaniem budynku obory zostały wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną i obowiązującymi przepisami. Odnosząc się do drugiego etapu prac, biegła podnosiła, iż roboty w zakresie wykonania płyty dennej zewnętrznego zbiornika na gnojowicę i ścian zewnętrznych są zgodne ze sztuką budowlaną. Powyższe potwierdza okoliczność, iż ściany poprzeczne i podłużne oraz płyta denna nie zostały rozebrane, lecz usztywnione słupkami żelbetonowymi i wykorzystane przy dalszej budowie zbiornika. Wedle treści opinii, ściana zewnętrzna, pod kątem jej wytrzymałości, smukłości i podatności na wyboczenie, nie nadawała się do użytkowania bez pozostałych elementów w postaci: słupów żelbetonowych, płyty górnej i dolnej. Toteż w opinii biegłej, powstałe w konstrukcji wypaczenie jest wynikiem nieprawidłowych działań inwestora polegających na zasypaniu wykopu gliną i ziemią. Biegła dopatrzyła się także innych sprzecznych z prawem budowlanym działań inwestora w postaci samowolnego wykonania wykopu głębokiego pod zbiornik na gnojowice przy ścianie szczytowej budynku obory, co spowodowało podkopanie istniejących fundamentów tej ściany, w konsekwencji zaś - jej spękanie, nadto, niezabezpieczenie wykopów wymaganymi barierkami ochronnymi i ich nieoznakowanie. Wartość robót wykonanych przez powoda w zw. z budową budynku obory biegła wyceniła na kwotę 44.041,50 zł, zaś całkowita wartość robót związanych z budową zbiornika zewnętrznego i wykonanych – na kwotę 4.508,80 zł. Przesłuchiwana na rozprawie w dniu biegła doprecyzowała, iż podatne przez nią wartości nie obejmują należnego podatku VAT, który w realiach przedmiotowej sprawy powinien wynieść 7%. W ocenie biegłej, dokumentacja budowlana była wadliwie prowadzona przez kierownika budowy, który m.in. wprowadził, w ramach inwestycji, zmiany konstrukcyjno-materiałowe, bez odnotowania ich do dziennika budowy i bez wprowadzenia do projektu budowlanego, nie wpisał do dziennika budowy zalecanych robót naprawczych dotyczących spękanej ściany i jej fundamentów, nie dokonał wpisu o zakończeniu robót budowlanych związanych z budową budynku obory oraz wpisu o wykonaniu ich zgodnie projektem budowlanym, nie sporządził dokumentacji powykonawczej.

Do opinii zastrzeżenia zgłosili pozwani, kwestionując przyjęte przez biegłą stanowisko w zakresie prawidłowości wykonanych przez powoda robót budowlanych, w szczególności, w zakresie posadowienia ścian zewnętrznych zbiornika, podnosząc, iż wedle wyliczeń ww. stosunkuje długości ściany do jej wysokości mieści się poza dopuszczalnymi granicami, uniemożliwiając określenie współczynnika wyboczeniowego. Jak wskazali ww., wymurowana ściana podłużna bez dodatkowych usztywnień poprzecznych nie spełniała warunków normowych i nie nadawała się do użytkowania. Tymczasem powyższych okoliczności biegła nie uwzględniła przy oszacowaniu wysokości należnego powodowi wynagrodzenia. W ocenie H. N. i E. N. z opinii w ogóle nie wynika, aby należność objęta wystawioną przez powoda fakturą VAT nr (...) z dnia 17.10.2011r. była adekwatna do zakresu prac wskazanych w jej treści. Powołując się na oszacowaną w opinii wartość robót związanych z budową zbiornika zewnętrznego równą 4.508,80 zł, pozwani podnieśli, iż kwotę 8.241 zł wynikającą z faktury VAT uznać należy za znacznie zawyżoną. Nadto zarzucili ,iż należy odjąć od wyliczonej wartości prac za wykonanie szamba kwotę 778 zł albowiem została rozliczona w odręcznym kosztorysie i ujęta w jednej z zapłaconych już faktur . Powód się temu sprzeciwił . Zarzut ten sąd uznał za nieznajdujący oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym. Złożone do akt kosztorysy rozliczenia wykonanych robót sporządzone ręcznie przez powoda stanowiące według oświadczeń stron załącznik do wystawionych faktur z dnia 31.01.2011 i z dnia 29.11.2010r. nie stanowią dowodu przesadzającego o zapłacie tejże kwoty. Po pierwsze pomiędzy stronami istniał spór co do tego czy kwota pod pozycją płyta szamba - k.124 została rozliczona w którejś zapłaconych faktur, po drugie zarówno jedna jak i druga faktura nie obejmuje pozycji płyta szamba . Nadto sąd zauważa , iż z materiału dowodowego wynika ,że budowa szamba rozpoczęła się po zakończeniu budowy obory , jak strony same zeznały w późniejszym terminie . Według zeznań powoda , pozwany zlecił mu budowę szamba w kwietniu 2011r. , zaś pozwany zeznał ,że prace te rozpoczęły się w styczniu 2011r. Skoro faktury , które nie były przedmiotem sporu zostały wystawione z datą jak wyżej nie mogły obejmować prac , które nie zostały w tym czasie wykonane a dopiero co rozpoczęte .

Wobec powyższego, sąd dopuścił dowód z przesłuchania biegłej R. Ż. na okoliczność zastrzeżeń złożonych do opinii. Stawająca na rozprawie w dniu 11.06.2015r. biegła podtrzymała w całości wnioski wydanej opinii pisemnej. Ww. przyznała, iż ściana zbiornika zewnętrznego miała niewłaściwą smukłość w momencie zasypania zbiornika, ponieważ nie była umocniona przyporami w postaci słupów żelbetonowych oraz brak było płyty górnej i dolnej zbiornika. Biegła podtrzymała stanowisko zawarte w opinii zasadniczej, iż przyczyną wypaczenia struktury ściany zewnętrznej, było przedwczesne zasypanie wykopu nieprawidłową materią (gliną i ziemią). Ponieważ sama ściana, po umocnieniu, została wykorzystana w dalszych pracach nad zbiornikiem szamba, w ocenie biegłej, konstrukcji jej nie można uznać za wadliwą.

Sąd stanął na stanowisku, iż opinia zasadnicza, uzupełniona zeznaniami biegłej, stanowi spójny i rzetelny materiał dowodowy, nadto, iż nie została ona skutecznie obalona przez pozwanych. W konsekwencji powyższego, wszelkie zawarte w opinii konkluzje sąd uznał za własne.

Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ⁽Dz. U. z 2013r., poz. 1409 tj.), uczestnikami procesu budowlanego, w rozumieniu ustawy, są: inwestor, inspektor nadzoru inwestorskiego, projektant, kierownik budowy lub kierownik robót. W przedmiotowej sprawie funkcję projektanta i kierownika budowy wykonywała jedna osoba – M. K..

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy, do obowiązków inwestora należy zorganizowanie procesu budowy, z uwzględnieniem zawartych w przepisach zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Z kolei do podstawowych obowiązków kierownika budowy należy m.in.: protokolarne przejęcie od inwestora i odpowiednie zabezpieczenie terenu budowy wraz ze znajdującymi się na nim obiektami budowlanymi, urządzeniami technicznymi i stałymi punktami osnowy geodezyjnej oraz podlegającymi ochronie elementami środowiska przyrodniczego i kulturowego, prowadzenie dokumentacji budowy, zapewnienie geodezyjnego wytyczenia obiektu oraz zorganizowanie budowy i kierowanie budową obiektu budowlanego w sposób zgodny z projektem lub pozwoleniem na budowę, przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, oraz przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, koordynowanie realizacji zadań zapobiegających zagrożeniom bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, przygotowanie dokumentacji powykonawczej obiektu budowlanego, zgłoszenie obiektu budowlanego do odbioru odpowiednim wpisem do dziennika budowy oraz uczestniczenie w czynnościach odbioru i zapewnienie usunięcia stwierdzonych wad (art. 22 ustawy).

W świetle powyższych regulacji, nie ulega wątpliwości, iż wykonawca (w przedmiotowej sprawie - powód) nie jest uczestnikiem budowy. Ustawa nie wiąże z ww. podmiotem określonych obowiązków związanych z procesem budowy, zatem nie można mu też przypisać konsekwencji związanych z wadliwością tego procesu. To kierownik budowy był odpowiedzialny za udzielenie inwestorom (pozwanym) niezbędnych informacji o konieczności zabezpieczenia wykopu, możliwości prowadzenia dalszych prac w obrębie niezakończonego zbiornika szamba, czy systemie wykonywania robót budowlanych w sposób niezagrażający stabilności fundamentów istniejących budynków. Obowiązkiem wykonawcy była realizacja poleceń kierownika budowy i inwestora, który odpowiada za całość przedsięwzięcia budowlanego, w oparciu o przedłożone projekty, z którego to obowiązku, w ocenie sądu, powód wywiązał się.

Podkreślić w tym miejscu należy ,iż strony nie zawarły umowy na piśmie co do budowy szamba . Poczynione zaś ustalenia ustne nie obejmowały takich istotnych elementów umowy jak termin rozpoczęcia prac , ich zakończenia , umówionej ceny za wykonane prace, brak było kosztorysu wstępnego , strony nawet nie sprecyzowały zakresu prac , które powód miał wykonać . Jak wynika z zeznań stron podstawę wyliczenia wartości prac miała stanowić co do niektórych robót stawka roboczogodzinowa , a przy innych wyliczona powierzchnia, przy czym strony nie umówiły się konkretnie , których robót taki sposób wyliczenia kwot miał dotyczyć . Jedyne kryterium jakie przyjęły to trudności w zastosowaniu którejś z metod. Nie potwierdzili jednoznacznie warunków umowy łączącej strony a zwłaszcza zakresu robót ,które miał wykonać powód zeznający w sprawie świadkowie. Na podstawie materiału dowodowego w tym zeznań świadków sąd ustalił ,iż przy budowie szamba część prac wykonywał pozwany organizując te prace w e własnym zakresie bez udziału powoda jak wykopanie dołu, zasypanie . Pozwany do tych prac wynajął sprzęt oraz zatrudnił pracownika. Zawarta pomiędzy stronami umowa nie zawierała w tym zakresie żadnych uzgodnień oraz zastrzeżenia ,że koszt tych prac będzie obciążał powoda. Dlatego też sąd nie uwzględnił zarzutu strony pozwanej odnoszącego się do obniżenia dochodzonej przez powoda kwoty o kwotę 3000 zł, na która zarachował wydatki , które poniósł wykonując te prace co do których strony umówiły się ,że pozwany wykona je we własnym zakresie przy użyciu własnego i wypożyczonego sprzętu.

Mając powyższe na uwadze sąd ocenił wartość wykonanych przez powoda prac przy budowie szamba na podstawie wyliczeń dokonanych przez biegła sądową i zasądził od pozwanych H. N. i E. N. solidarnie na rzecz powoda J. D. kwotę 4.824,41 zł, obejmującą wynagrodzenie należne powodowi za wykonanie robót budowlanych związanych z budową zewnętrznego zbiornika i wynikające z opinii biegłej wraz z należnym podatkiem VAT równym 7%.

Wraz z kwotą główną, sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda, na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2015r.) odsetki ustawowe od dnia 1.11.2011r. do dnia 31.12.2015r. oraz na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 56 i 57 ustawy z dnia 9.10.2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 9 listopada 2015 r.) odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 1.01.2016r. do dnia zapłaty w wysokości równej sumie stopy referencyjnej narodowego Banku Polskiego. Za początkowy termin naliczania odsetek ustawowych został uznany dzień 1.11.2011r. tj. dzień następujący po upływie ostatniego dnia terminu płatności faktury VAT nr (...) z dnia 17.10.2011r.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 100 k.p.c., w myśl którego, w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Biorcą pod uwagę wartość przedmiotu sporu tj. 8.241 zł, uznać należało, iż roszczenie pozwu zostało uwzględnione w 39,97 %. Mając powyższe na uwadze, sąd zasądził od pozwanych solidarnie H. N. i E. N. na rzecz powoda kwotę 986,06 zł tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu (1. 200 zł wynagrodzenie pełnomocnika + 17zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa + 1.000 zł zaliczki na czynności biegłego + opłata sądowa 250 zł x 39,97 %). W toku postępowania, Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Kędzierzynie-Koźlu poniósł tymczasowo koszty czynności biegłego w łącznej wysokości 980,30 zł (849,60 zł + 130,70 zł). Koszty te zostały stosunkowo rozdzielone pomiędzy strony w ten sposób, iż pozwani zostali obciążeni solidarnie niezapłaconymi kosztami sądowymi w kwocie 578,37 zł, zaś powód został obciążony niezapłaconymi kosztami sądowymi w kwocie 401,93 zł.

Sąd przyznał biegłej sądowej R. Ż. wynagrodzenie w kwocie 130, 70 zł, które należy wypłacić z sum budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Kędzierzynie-Koźlu, a to na podstawie art. 288 kpc w związku z przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz.U.2013, 518).